Wampir emocjonalny.

Poruszane zagadnienie jest ważne nie tylko dla kobiet w ciąży, ale dla wszystkich osób, które potrzebują spokoju, poczucia bezpieczeństwa i normalności.
 

Wampiryzm emocjonalny najczęściej charakteryzuje jednostki zaburzone osobowościowo, mówiąc kolokwialnie, są to osoby, które doprowadzają do szału innych ludzi. Po spotkaniu z wampirem emocjonalnym czujemy się dosłownie wyssani  z resztek energii jakie mieliśmy. Wampiry można określić jako dzieci, w skórze dorosłej osoby, potrzebujące bezwarunkowej miłości, oczekujące poświęcenia im całkowitej uwagi, pragnące życia pełnego emocji i chętnie otaczające się ludźmi, którzy zajmą się tym, co w życiu trudne lub nudne.  Wampiry nie działają gwałtownie ani pochopnie, najpierw zjednują sobie nasze zaufanie, wkradają się w nasze łaski, by stopniowo nas atakować, dokonując sprytnej manipulacji, grając na naszym poczuciu winy czy obarczając nas w nadmierny sposób swoimi problemami, oczekując ich rozwiązania. Osoba o takich cechach zatrzymuje swoją ofiarę poprzez seks, gesty przyjaźni, oczekiwanie wsparcia albo współczucie, bawi się z nami w grę przyciąganie-odpychanie. Relacja interpersonalna jest asymetryczna, ponieważ wampir emocjonalny, nie jest w stanie wygenerować żadnego silnego uczucia, którym mógłby obdarzyć drugą osobę. A więc, kiedy to my mamy problem, nie jest w stanie nam pomóc, nie potrafi się postawić w naszej sytuacji, nie słucha nas i nie próbuje zrozumieć.
 

Znakiem rozpoznawczym zaburzonych jednostek jest często opowiadanie o wielu nieszczęściach (nierzadko zmyślonych) jakie je spotkały. Może pojawić się gwałt, ciężka choroba, poważny wypadek idt… i paradoksalnie, aby obronić swoje zaburzone ego, zaczynają wierzyć, że wszystko to faktycznie im się przytrafiło i są ciężko doświadczeni przez los.
Padając ofiarą wampira emocjonalnego tracimy siły psychiczne i energię, w miarę jak wampir czuje się lepiej. Stajemy się intelektualnie i emocjonalnie zmęczeni i zmartwieni problemami innej osoby, tak jakby to nas dotknęły te nieszczęścia. Kiedy rezerwy naszej energii się kończą, możemy popaść w depresję, a wtedy niełatwo jest odnaleźć światełko w tunelu.
 

Cechy typowego wampira emocjonalnego: niska samoocena, nadmierna koncentracja na sobie, narcyzm i całkowita samoakceptacja, niezaspokojenie, wewnętrzna słabość i silna zazdrość, chęć posiadania ,, czegoś więcej” niż inni ludzie, współwystępowanie z alkoholizmem i narkomanią.
 

Tym co uchroni nas przed takimi osobami jest pielęgnowanie w sobie asertywności! Bo asertywność to nie tylko sztuka mówienia nie, ale przede wszystkim spokojne i stanowcze wyznaczanie granic, wyrażanie swoich potrzeb i oczekiwań, umiejętność reagowania na krytykę i atak oraz odmawianie bez poczucia winy, tłumaczenia się i usprawiedliwiania. 
 

Szczególnie kobiety w ciąży i młode mamy powinny trzymać się z daleka od osób, które mają w swoim repertuarze zachowania i cechy wampira. Uwaga w tych szczególnych momentach życia jest skierowana zupełnie na coś innego, dlatego Panie w tych okresach, mogą być narażone na atak emocjonalnych wampirów. Warto pamiętać, że są nimi nie tylko jednostki zaburzone, ale również osoby o tendencjach pasożytniczych, absorbujących innych w nadmierny sposób. Mogą to być nasi przyjaciele, matki, ojcowie, żony, mężowie, ciotki, wujkowie itd… Lista zdaje się nie mieć końca.