Odpowiedź na to pytanie jest bardzo prosta - "Tyle, ile chce!". Wiele nocy zajęło mi dojście do tego twierdzenia, ale kiedy przestaniemy patrzeć na nasze dziecko przez pryzmat tabelek i wszelkich norm znacznie łatwiej będzie nam pokonywać kolejne kamienie milowe rozwoju malucha.
Wielu młodych rodziców skarży się na brak snu oraz przemęczenie.
Nietrudno sobie wyobrazić desperację chronicznie niewyspanego rodzica,
który dodatkowo ciągle słyszy, że dziecko znajomych w wieku czterech
miesięcy przesypiało całe noce i zasypiało samo odłożone do łóżeczka.
Czasem to się zdarza, ale z pewnością nie jest regułą.
Potrzeby dziecka
Młody rodzic czyta, że brak określonej ilości snu może skutkować
nieodwracalnymi zaburzeniami w rozwoju jego dziecka, a u niego samego
niechybnie doprowadzi do szaleństwa. Jeśli więc młodsze niemowlę nie śpi
szesnastu czy dwudziestu godzin na dobę, należy je do tego nakłonić –
słyszy opiekun. Warto jednak wsłuchać się w potrzeby dziecka i zaufać jego naturalnym potrzebom i przyjrzeć się, co w świetle najnowszych badań jest normalnym, fizjologicznym snem niemowlęcia. Zrozumienie,
jak śpi dziecko, może stać się dla rodziców źródłem komfortu i
pocieszenia oraz pozwoli zachować realistyczne oczekiwania wobec dziecka
i siebie.
Jedzenie noworodka
Noworodek rodzi się z żołądkiem będącym w stanie pomieścić jedynie
łyżeczkę mleka. I choć żołądek rośnie relatywnie szybko i pomieszcza
coraz więcej pokarmu, mleko matki zawiera mniej tłuszczu i protein niż
mleko innych ssaków. Między innymi z tych powodów noworodek musi jeść
częściej. Siłą rzeczy częściej będzie się też budzić. Karmienie mlekiem
modyfikowanym nie poprawia jakości czy długości snu dziecka. Mleko
modyfikowane jest trudniejsze do strawienia przez niemowlęta, przez co
mogą budzić się co trzy lub cztery godziny. Zatem nocne budzenie niemowląt z powodu głodu jest zupełnie naturalnym zjawiskiem!
Środowisko
Nocne wybudzanie się maleńkich dzieci jest adaptacyjne i służy ich ochronie. Istnieją badania sugerujące, że zbyt długi i de facto głęboki sen niemowlęcia może mieć związek z SIDS (sudden infant death syndrom). Również rodzice dzieci często budzących się w nocy są bardziej czujni i potrafią szybciej zareagować, jeśli dziecko nie oddycha lub zachłystuje się pokarmem. Co więcej, nocne wybudzania jest częstsze u dzieci śpiących w jednym łóżku z rodzicami, ale jednocześnie właśnie częste wybudzanie i wspólny z rodzicami sen chronią dziecko przed SIDS.
Wzorce snu
Wielu rodziców z niecierpliwością czeka, aż ich dziecko
skończy magiczne trzy miesiące, ponieważ powszechne doświadczenie
sugeruje, że od tego momentu zaczyna się lepszy i dłuższy sen. Inni
rozpaczliwie przeszukują poradniki typu: Każde dziecko może nauczyć się
spać od 19:00 do 8:00 rano. Często rzeczywiście zdarza się, że w tym
okresie dzieci zaczynają spać jednorazowo dłużej lub też rzadziej się
budzą. Rodzice mogą więc dojść do wniosku, że to ich interwencja pomogła
lub też, że od tej chwili ich dziecko posiadło nową, trwałą
umiejętność. Tymczasem okazuje się, że na to, czy i jak często niemowlęta budzą się w nocy, opiekunowie mają minimalny wpływ.
Nawet jeśli niemowlę przesypiało już większość nocy, istnieje spore
prawdopodobieństwo, że ten stan rzeczy nie potrwa długo. Wśród
najbardziej oczywistych powodów nawracających nocnych wybudzeń znajdują
się: ząbkowanie, infekcje, nabywanie nowych funkcji motorycznych czy
skoki rozwojowe. Innym powodem są lęki separacyjne.
Dziecko półroczne zaczyna już sobie zdawać sprawę, że istnieje
niezależnie od swoich opiekunów. Ta świadomość może być dla niego
przerażająca. Ale przyczyn nocnego wybudzania może być mnóstwo, często charakterystycznych tylko dla konkretnego dziecka. Warto więc obserwować własne dziecko i nie szukać gotowych rad stworzonych dla wszystkich niemowląt.
Ile powinno spać niemowlę?
Dla wielu rodziców tabele opisujące dobowe zapotrzebowanie
na sen niemowlęcia i małego dziecka stanowią niepodważalny wyznacznik.
Nie ma w tym nic nagannego, zwłaszcza w przypadku młodych,
przestraszonych i zwyczajnie przemęczonych rodziców. Warto jednak pamiętać, że w rzeczywistości dzieci śpią tyle, ile potrzebują, i wtedy, kiedy potrzebują.
Tak jak każdy człowiek. Budzą się i zasypiają według własnego rytmu i
tylko one wiedzą, kiedy są zmęczone. Co więcej, badania na temat ilości
snu, jakiej potrzebują dzieci, nie są jednoznaczne.
To na co powinniśmy zwracać uwagę, to nasze dziecko. Jeśli
cierpi z powodu niedoboru snu, będzie dawało jasne sygnały, takie jak
pocieranie oczu, będzie miało trudności w koncentrowaniu się na osobach
lub zabawkach, może mieć też trudności z porannym wstawaniem. Jeśli
wymienionych lub podobnych symptomów nie obserwujemy, można założyć, że
dziecko zaspokoiło swoją potrzebę snu. Ważne, żeby w ogóle spało. Nie
musi to być jeden, kilkugodzinny ciąg.
Dzieci nie czytają poradników, nie wiedzą, co mówi
superniania czy inny ekspert. Funkcjonowanie dobowe, czyli aktywność w ciągu dnia i sen w nocy, przychodzi naturalnie, choćby na skutek obserwacji dorosłych.
Nie ma więc większego sensu ani potrzeby uczyć dzieci spać, ale też
warto zachować zdrowy rozsądek i wieczorem raczej wyciszać dziecko niż
pobudzać. I zawsze pamiętać, że wszystko mija.
Karmię jeszcze piersią, ale młoda i tak się wybudza. Próbuję jej dawać w nocy wodę, ale nie za bardzo ją chce. Jakieś rady? Corka ma 7 miesięcy :)
OdpowiedzUsuń(http://macierzynstwo-raz.blogspot.com/)
To zależy czy śpisz z córką czy nie. Podobno dzieci, które śpią z mamą w łóżku, czują jej bliskość, co powoduje że chcą się przytulać i właśnie być blisko mamy. Pamiętaj też, że karminie nocne jest normalne dla dzieci 1,5-2 letnich. Tobie pewnie też czasem chce się pić w nocy i córka może mieć podobnie :) Także wszystko jest w normie.
Usuń